Bursa futbolunun fikir, düşünce, yorum ve arşiv sitesi...
Bursaspor TFF 2. Lig Taraftar Köşesi Kale Arkası Yazarlar Röportajlar Grup Çeynç İletişim  
.
Grup Çeynç / Bir Askerin Ardından. Uğur Çelikkol


Bir Askerin Ardından Kalanlar...

 Telefon çaldı. Ağabeyi arıyordu, Ağlıyordu... Öldü dedi, şehit oldu. İnanmadım. Bu sefer ben aradım. Doğruydu... Aklıma arkadaşlarımı  aramak geldi. Yani arkadaşlarını... Gözlerim artık doluluğuna karşı koyamıyordu, Akıyordu yaşlar... Uzuyordu yıllar gibi dakikalar.

Her zaman ki bir akşamüstü telaşesi vardı sokaklarda İnsanlar hiçbirşeyi umursamıyordu, Koşturuyorlardı oradan oraya, Kimin umurundaydı ki! Nasıl olsa herkes kendi dünyasında yaşamıyor muydu? Birkaç adam bekleşiyordu kapının önünde. Merdivenleri üçer beşer çıkmaya başladık arkadaşımla Bir solukta çıktık, Annesini gördük, Babasını da... Oturuyorlardı. Sessizliğin ve hüznün içinde boğuluyorlardı aslında Ama oturdukları yerden  kalkamıyorlardı. Güneş batmış, mekanlar çökmüş, zaman yıkılmıştı. 

Albümlerdeki yüzlerce fotoğraftaki yüzü  Şimdi gazetelerdeydi, televizyondaydı. O yok artık, Bizi yaşayan kalbi yok. Bitti...

Umutsuz olmak istemiyorum ama O yok artık. Aslında yeryüzü çok gördü onu Kalabalığın arasında kuş gibi çırpınan varlığını çok gördü. Dalgın yüreğini çok gördü, Bizim için çarpan, kaygı dolu yüreğini... Bir biz görmedik Ve kimse bir şey yapmadı, sonra da yapamadı zaten.  

O yok artık, bu kesin. Gelinecek bir yere de gitmedi. İşte geldim artık, hayırlısıyla döndüm diyemeyecek. Yorgun bedenini, zihnini, ruhunu  dinlendiremeyecek. Ve fotoğraflarına bakacaklar, Oralarda niye, ne amaçla bulunduğunu bile bilmeyen Neyin mücadelesini verdiklerini bile anlayamadan Sonuç değil, sonuca giderken verilen mücadeleyi sorgulayamadan Giden, onun fotoğraflarına Buruk, acı bir bakış olacak bu.

Hayatı rüzgar gibi akıp geçerken, Uğultulu bir rüzgar gibi akıp geçerken Ve onu oralara sürüklerken, Nerelerdeydiniz?  

O yok artık. Onun yüreğindeki bizlerde yokuz  Yani onunla tanımlanan bizlerde öldük onunla. Şimdi yeni bir tanıma alıştırmalıyız kendimizi Umutsuz olmamak gerektiğini biliyoruz bu acımasız zamanda.

“Vatan için her ölüm kahramancadır, hepimizden önce yaşadı bu kahramanlığı ve şehit oldu” dedi birisi. “O artık bizimde oğlumuz  ve Silahlı Kuvvetlerin bütün askerleri de sizin” diyordu bir başkası.

Onu uğurlamaya gelmiş, Birçok insan görüyordum şimdi. Gözlerinde hüzün, acı, ve kabullenemeyiş dolu bir sürü insan. Evet bende kabullenemiyordum. İçime bir şey yerleşmişti. Ne yapsamda çıkaramıyordum. Bazı zamanlar konuşmak, içinizi dökmek rahatlamak istersiniz ya, işte öyle bir şeydi bu Ama çıkmıyordu. Belki de içime o yerleşmişti...

Şimdi şehrin ana caddesinde yürüyorduk. Kalabalıktık. Ben, bir arkadaşım ve biri daha... Ve o... Dördümüz eskiden beri hep beraberdik O an da öyle oluyordu. Peki ama etraftaki bunca insan da neyin nesi oluyordu?

Bir kız vardı o kalabalığın arasında... Sadece onun gördüğü Ve birkaç insanın daha... Nasıl bir ayrılış bu? Geliyorsun giderek! İsyanı Uludağın tepesinden duyuluyor, gözyaşları ise, zamanın durdurduğu Ve zihnime kazıdığı birkaç andan biri.  

Şimdi toprak kucaklayacak onu. Artık istese de kımıldayamaz. Bağladı ellerini kollarını sessizlik, Çaresiz bile değil artık. O dileğince yaşayamadı ömrünü. En yüksek mertebede olması tek avuntumuz. Şimdi çocuklar ve büyükler çiçeklerle örtüyorlar üstünü.

Ve herkes dağılıyor

En son biz çıkıyoruz o bahçeden

Üç arkadaş...

Babasına bir resmini, Annesine tabutuna sardıkları bayrak, Onunla daha paylaşacağı çok şey olan insanlara hüzün, Cadde ortasındaki kıza gözyaşı, Bana, bir arkadaşına ve birine daha burukluk, Gazetelerde bir kaç resim, İki üç gün sonra kuruyacak çiçekler, İşte geriye kalanlardan birkaçı...

Aslında şimdi biz neyiz biliyor musun? Kalabalık arasında anne babasını kaybetmiş küçük çocuklar gibiyiz. Umut ve korkunun hiçbir anlam taşımadığı bir dünyada, Birşey bulduğunda neyi, ne yapacağını bilemeyen Yada kaybettikten sonra anlayan çocuklar gibi. Ama olsun, keşke herkes bizim gibi olsaydı...

Bizde çıkıyoruz o bahçeden... Yanından ayrılıyoruz, Şimdilik... Uzaklaşırken son kez başımı çevirip arkama bakıyorum. Hepimiz hızlı adımlarla uzaklaşıyoruz. Gözyaşlarımızı birbirimizden saklıyoruz. Halbuki daha yaşanacak ne yazlar, baharlar, mevsimler vardı demek geliyor içimden. Yutkunuyorum ve susuyorum.

Gittin... Şimdi  yazlar, baharlar değil koca bir ömür girdi aramıza...Biliyoruz ne sen dönebilirsin artık, ne de biz kapıyı açabiliriz sana...                                                                                   

Uğur Çelikkol 17. 11. 1997 Pazartesi


Bu bölüme ait diğer sayfalar;

 
 
.
 Süper Lig Puan Durumu        
  Takım O G B M P
1 ŞANLIURFASPOR 10 5 5 0 20
2 AMED SPORTİF FAALİYETLER 10 5 4 1 19
3 ÇORUM FK 9 5 1 3 16
4 ANKARASPOR 10 4 4 2 16
5 SOMASPOR 10 4 3 3 15
6 BITEXEN DÜZCESPOR 9 4 3 2 15
7 ANAGOLD 24ERZİNCANSPOR 9 4 3 2 15
8 TARSUS İDMAN YURDU 10 3 6 1 15

Tam  Liste »

.
Sponsorlar


    Bursaspor için internet üzerinde hazırlanmış ilk internet sitesi "Bursaspor. net" Grup ÇEYNÇ Tarafından Hazırlanmaktadır...
Sitenin alt yapısı ve yazılımı Profornet tarafından sağlanmaktadır.

[Bursaspor.Net, Bursaspor Futbol Kulübünün Resmi Sitesi Değildir]
[© 2005-2019 Bursaspor.Net.Tüm hakları saklıdır]